Plastyka powiek górnych

Najczęściej zgłaszają się osoby dostrzegające niekorzystne zmiany w swoim wyglądzie, takie jak opadające powieki, przez co twarz wydaje się bardziej zmęczona lub posępna. Wieloletnia praktyka uczy, że nadmiar skóry w tej okolicy często utrudnia wykonanie makijażu, a pacjentki (choć zabieg dotyczy także mężczyzn) skarżą się, że oczy wyglądają starzej niż reszta twarzy. Dodatkowo, w skrajniejszych przypadkach, nadmiar wiotkiej skóry może ograniczać pole widzenia, wpływając na jakość życia i komfort codziennego funkcjonowania.

Plastyka powiek górnych, jak każdy zabieg chirurgiczny niesie za sobą ryzyko wystąpienia powikłań. Naturalnie występującymi problemami będą obrzęki, siniaki, czy wrażenie nadmiernego napięcia skóry. Natomiast powikłaniem może być infekcja i utrudnione gojenie rany, pojawienie się asymetrii czy blizn przerostowych. Bywa również, że blizny dość długo utrzymują zaczerwieniony kolor. Istnieją jednak zabiegi z zakresu medycyny estetycznej, które umożliwiają ich rozjaśnienie i spłycenie.

Opuchnięcie tkanek jest naturalnym etapem w procesie gojenia, którego musimy być świadomi. Największa wystąpi bezpośrednio po zabiegu i będzie się utrzymywać kilka dni. W ciągu 2-4 tygodni będzie się stopniowo zmniejszać. Mogą w tym pomóc suche, chłodne okłady, które powodują zwężenie naczyń krwionośnych oraz limfatycznych.

Rezultat chirurgicznej korekcji powiek górnych utrzymuje się przez kilkanaście lat. Jest uzależniony przede wszystkim od wieku Pacjenta oraz wyjściowego stanu jego skóry. Wraz z wiekiem tracimy możliwość tworzenia włókien elastynowych i kolagenowych stanowiących rusztowanie i decydujących o sprężystości oraz elastyczności tkanek. To oznacza, że stopniowo będą one ulegać delikatnemu rozciąganiu i problem zwisającego nadmiaru skóry może się ponowić. Niemniej jednak zazwyczaj Pacjenci poprzestają na jednym zabiegu.

Otoplastyka to zabieg, który umożliwia nie tylko pozbycie się defektu estetycznego, ale również pomaga odzyskać pełne pole widzenia. Podczas operacji chirurg plastyk usuwa nadmiar skóry oraz tzw. przepukliny tłuszczowe, które powodują, że nasze oczy wyglądają na stale opuchnięte. Niestety nie każdy specjalista posiada umiejętność wykonania pełnego zabiegu – samą skórę usuwają zazwyczaj przyuczeni do operowania okuliści. Niestety taka procedura nie daje pełnego, pożądanego efektu.

Plastyka powiek górnych to domena chirurgów plastycznych, którzy posiadają wiedzę oraz doświadczenie umożliwiające bezpieczne i skuteczne przeprowadzenie zabiegu. Choć często jest to procedura estetyczna, zdarzają się pacjenci z na tyle dużym opadaniem powieki, że operacja staje się wręcz koniecznością medyczną. W takim przypadku interwencja chirurgiczna nie tylko przywraca twarzy młodszy i bardziej wypoczęty wygląd, ale również poprawia pole widzenia, znacząco wpływając na codzienny komfort życia.

Przed operacyjną korekcją powiek górnych kluczowe jest przeprowadzenie podstawowych badań krwi, w tym morfologii i oceny układu krzepnięcia, aby zminimalizować ryzyko powikłań krwotocznych. Należy również wykonać badanie poziomu potasu, oraz przeciwciała anty- HCV.

Przed planowanym zabiegiem konieczna jest szczegółowa konsultacja medyczna. Podczas niej chirurg plastyk zbiera informacje o wcześniejszych chorobach, operacjach i ewentualnych uczuleniach. Pacjent, jeśli przyjmuje leki wpływające na krzepliwość krwi, może potrzebować ich czasowego odstawienia lub zamiany po konsultacji ze specjalistą. Nie należy odstawiać takich leków na własną rękę!! Przed operacją wskazane są także badania laboratoryjne. W dniu zabiegu należy unikać kawy,  jeżeli zabieg odbywa się w znieczuleniu miejscowym należy zjeść  lekki posiłek. Warto przed zabiegiem warto zrezygnować z palenia papierosów i spożywania alkoholu, co sprzyja lepszemu gojeniu po operacji.

Plastyka powiek górnych przeprowadzana jest zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym. Najbardziej wyczuwalny dyskomfort pojawia się przy podaniu środka znieczulającego. Po pierwszych ukłuciach i niewielkim uczuciu rozpierania podczas aplikacji leku znieczulającego większość pacjentów przestaje odczuwać ból. Dzięki temu procedura jest stosunkowo komfortowa, a pacjent może w pełni świadomie współpracować z lekarzem.

Cena zabiegu korygującego opadające powieki górne jest uzależniona głównie od stopnia zaawansowania zmian i zakresu planowanej interwencji. W związku z mnogością sytuacji klinicznych dokładny koszt można jedynie ustalić podczas konsultacji. Pod uwagę bierze się również ewentualne dodatkowe procedury, takie jak skrócenie mięśnia dźwigacza czy łączenie plastyki powiek z innymi zabiegami, np. podniesieniem brwi czy korekcją dolnych powiek.

Najczęściej korekta powiek górnych odbywa się w znieczuleniu miejscowym, co oznacza minimalne obciążenie dla organizmu i krótszy czas rekonwalescencji. Pacjent pozostaje przytomny, ale nie odczuwa bólu w trakcie zabiegu, co pozwala chirurgowi na precyzyjne przeprowadzenie procedury.

Czas trwania zabiegu zależy od indywidualnych uwarunkowań oraz zakresu planowanej korekty. Najczęściej operacja zajmuje od 45 do 80 minut. Dzięki doświadczeniu chirurgów plastycznych procedura przebiega sprawnie, a pacjent może często tego samego dnia wrócić do domu.

Podczas zabiegu zazwyczaj wykorzystuje się szwy niewchłanialne. Mogą one mieć formę szwu śródskórnego ciągłego( zazwyczaj) lub pojedynczych szwów. Zazwyczaj usuwa się je w okolicach siódmego dnia po operacji, podczas rutynowej kontroli pooperacyjnej.

Blizna po operacji umiejscowiona jest w naturalnym załamku powieki, co pozwala doskonale ją zamaskować. Początkowo może być nieco zaczerwieniona, jednak z czasem staje się praktycznie niewidoczna. Doświadczenie kliniczne wskazuje, że po kilku miesiącach nawet doświadczonemu chirurgowi trudno jest odnaleźć linię cięcia na skórze pacjenta .

Bezpośrednio po operacji pacjent otrzymuje szczegółowe zalecenia dotyczące pielęgnacji rany, m.in. sposobu chłodzenia operowanego miejsca, kontroli obrzęku i stosowania leków przeciwbólowych. Przez okres gojenia nie należy korzystać z sauny, basenu ani solarium. Pierwsza kontrola, połączona ze zdjęciem szwów, odbywa się zazwyczaj w siódmej dobie po zabiegu. Regularne odkażanie rany oraz ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarza przekładają się na szybsze gojenie i lepszy końcowy rezultat.

Pełna regeneracja powiek po zabiegu najczęściej mieści się w przedziale 2-3 tygodni. Już następnego dnia pacjent może podejmować lekkie czynności, takie jak czytanie czy oglądanie telewizji. Po ustąpieniu obrzęku możliwy jest powrót do codziennych obowiązków zawodowych,  nie zaleca się w tym okresie stosowania makijażu.

Kierowanie pojazdem zaleca się dopiero po ustąpieniu obrzęku i poprawie ostrości widzenia, czyli mniej więcej, trzecia doba po  zabiegu. To pozwala uniknąć sytuacji, w której ograniczone pole widzenia czy dyskomfort mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo jazdy. Niemniej sytuację należy oceniać indywidualnie w każdym przypadku.

Należy zwrócić szczególną uwagę na takie symptomy jak krwawienie z rany operacyjnej, pojawienie się ropnego wycieku, nasilone zaczerwienienie lub rozejście się rany, silny ból, lub narastający wytrzeszcz gałki ocznej.

Szwy zazwyczaj zdejmowane są około siódmego dnia pooperacyjnego, podczas rutynowej kontroli. Wtedy chirurg ocenia proces gojenia i decyduje o ewentualnych dalszych zaleceniach.

Obrzęk powieki po zabiegu to normalna reakcja na interwencję chirurgiczną. Największy jest w drugiej dobie po zabiegu. Najczęściej utrzymuje się do około tygodnia. U pacjentów starszych lub z trudniejszym gojeniem obrzęk może trwać dłużej, jednak regularne chłodzenie i przestrzeganie zaleceń pomaga w szybkiej regeneracji.

Wstęþny efekt można ocenić po około 3-4 tygodniach od zabiegu na w pełni ostateczny rezultat trzeba poczekać około 3-4 miesięcy. W tym czasie blizna blednie, staje się gładka i mało widoczna. Istotne jest stosowanie kremów z filtrem UV, aby uniknąć przebarwień. Po tym okresie pacjent zazwyczaj cieszy się naturalnym, młodszym i bardziej wypoczętym spojrzeniem.

Pierwsza wizyta kontrolna ma miejsce zazwyczaj w siódmej dobie po zabiegu. Podczas niej chirurg ocenia stan skóry, stopień obrzęku, ewentualne zasinienia oraz to, jak goją się rany. Jeżeli wszystko przebiega prawidłowo, na tym etapie usuwa się szwy pooperacyjne i przekazuje dalsze zalecenia dotyczące pielęgnacji i higieny pooperacyjnej.