Korekta odstających małżowin usznych Kraków

Operacja korygująca uszy, określana także mianem otoplastyki, ma na celu przywrócenie małżowinom usznym harmonijnego kształtu oraz właściwego położenia względem czaszki. Obejmuje zarówno korekcję odstających uszu, jak i inne deformacje lub wady wrodzone, a także rekonstrukcje po urazach.

Pomimo ogromnego postępu współczesnej medycyny, nadal nie można zagwarantować w pełni bezbolesnego zabiegu.

Minimalizujemy ból i dyskomfort dzięki znieczuleniu i odpowiednio dobranym lekom.

Należy przede wszystkim przez wskazany przez lekarza czas unikać spania na boku. Wskazane jest spanie na wznak. Dodatkowo nie powinno się moczyć ran, a ich powierzchnię utrzymywać w czystości, by zminimalizować ryzyko infekcji. Podobnie nie wolno korzystać z sauny – aby nie przegrzewać ran.

Dopóki lekarz nie zezwoli na zdjęcie opatrunku (zazwyczaj po około 3-4 dniach), nie wolno moczyć okolicy pozabiegowej, ani stosować detergentów. To oznacza, że mycie włosów jest w tym czasie zabronione.

Ma ona na celu utrzymanie uszu w odpowiedniej pozycji oraz zapobiega ich odkształceniu czy przesunięciu, co może zaburzyć pożądany rezultat.

Tak. Otoplastykę wykonuje się zazwyczaj u dzieci od 6. do 14. roku życia.

Tak. Po zabiegu można uzyskać kształt bliski naturalnemu oraz małżowiny, które nie są odstające.

Efekt widoczny jest niemal od razu po zabiegu. Pełny efekt pojawi się po zakończeniu rekonwalescencji, która może potrwać kilka miesięcy.

Zostaniesz pod opieką chirurga do momentu zakończenia pełnej rekonwalescencji.

Chirurg przekaże Ci zalecenia pozabiegowe i wytłumaczy odpowiednie zasady postępowania. Przepisze leki tak, aby zminimalizować dyskomfort w okresie pozabiegowym i pomóc Ci jak najszybciej przejść okres rekonwalescencji.

Zabiegu nie trzeba powtarzać. Efekt jest trwały pod warunkiem przestrzegania zaleceń lekarza i unikania urazów małżowin usznych (szczególnie w pierwszym roku po zabiegu). Niemniej u pewnej grupy pacjentów z mocno sprężystymi chrząstkami może dojść do nawrotu wady.

Każde cięcie chirurgiczne pozostawia bliznę. Jednak w przypadku plastyki odstających małżowin usznych ślad po zabiegu jest niemal niewidoczny.

Najczęstszą przyczyną otoplastyki jest chęć skorygowania odstających uszu. U dzieci zabieg ten często przeprowadza się po 6. roku życia, gdy małżowiny uszne są już w dużej mierze ukształtowane, a defekt może negatywnie wpływać na samoocenę i relacje społeczne. Oprócz tego wskazaniami mogą być wady wrodzone, a także deformacje nabyte. Zabieg pozwala przywrócić poprawne proporcje, zniwelować zniekształcenia oraz przyczynić się do poprawy komfortu życia pacjenta.

Należą do nich przede wszystkim zły ogólny stan zdrowia pacjenta, nieuregulowane choroby przewlekłe (np. zaawansowana cukrzyca), aktywne infekcje wirusowe lub bakteryjne oraz skłonności do nieprawidłowego gojenia ran (bliznowców czy keloidów).

Przez pierwsze dni należy unikać wysiłku fizycznego, zwracać uwagę na higienę okolicy rany i zmieniać opatrunki zgodnie z zaleceniami. Mycie włosów zaleca się zwykle dopiero po kilku dniach, a podczas snu warto używać dodatkowych poduszek, by nie uciskać operowanego obszaru. Po około 10-14 dniach usuwa się szwy, a przez kilka tygodni, a nawet miesięcy, należy nosić opaskę stabilizującą uszy (zwłaszcza na noc, i podczas wysiłku), aby utrwalić uzyskany efekt i uniknąć przypadkowemu urazowi. Powrót do pełnej aktywności zwykle możliwy jest po 6-8 tygodniach.

Choć poważne komplikacje należą do rzadkości, możliwe są krwawienia, infekcje lub powstanie krwiaka. Czasem mogą wystąpić zaburzenia czucia w okolicy ucha oraz przejściowy dyskomfort, swędzenie lub ból. U pacjentów ze skłonnością do bliznowacenia ryzyko powstania widocznych blizn jest większe. W razie pojawienia się niepokojących objawów, konieczny jest kontakt z chirurgiem. W rzadkich sytuacjach u części pacjentów możliwy jest nawrót wady.

Cena zabiegu zależy od charakteru wady, stopnia skomplikowania operacji oraz zastosowanego znieczulenia.