Poduszki Bichata – usunięcie (bichektomia), efekty, cena zabiegu

Poduszki Bichata – usunięcie (bichektomia), efekty, cena zabiegu

Co to są poduszki Bichata? Anatomia twarzy i funkcja

Poduszki Bichata (ang. buccal fat pads) to parzyste poduszki tłuszczowe Bichata zlokalizowane głęboko w policzkach, między mięśniami twarzy – przede wszystkim między mięśniem policzkowym (buccinator) a bardziej powierzchownymi mięśniami, takimi jak mięsień żwacz i mięśnie jarzmowe[1]. Struktury te mają wielkość zbliżoną do orzecha włoskiego i umiejscowione są mniej więcej pomiędzy nosem a kącikiem ust, w przestrzeni policzkowej. Ich główną rolą jest zapewnienie poślizgu i amortyzacji dla mięśni żucia oraz wypełnienie policzków nadające twarzy pełny, harmonijny kontur[2]. U niemowląt poduszki Bichata ułatwiają ssanie (stąd ich duża objętość w młodym wieku), a u osób dorosłych stanowią swoiste „wypełniacze” policzków chroniące mięśnie przed urazami podczas żucia[3].

Warto podkreślić, że anatomia twarzy – poduszki Bichata zmienia się z wiekiem. U małych dzieci poduszki te są bardzo wyraźne – to one odpowiadają za charakterystyczne pucołowate policzki. Wraz z dorastaniem ich objętość zazwyczaj się zmniejsza, co przyczynia się do bardziej zarysowanych rysów u osób dorosłych. U niektórych jednak osób struktury te pozostają stosunkowo duże nawet w dojrzałym wieku, nadając twarzy okrągły, pełny wygląd. Nie są to zmiany patologiczne – duże poduszki Bichata same w sobie nie oznaczają choroby i poduszki Bichata w twarzy pełnią normalną funkcję anatomiczną. Mogą jednak wpływać na estetykę twarzy, przez co stały się obiektem zainteresowania medycyny estetycznej.

Kiedy i dlaczego usuwa się poduszki Bichata?

Chirurgiczne wyszczuplenie twarzy poprzez usunięcie poduszek Bichata (tzw. bichektomia) zyskuje coraz większą popularność wśród osób pragnących subtelnie, ale trwale zmienić rysy twarzy. To między innymi sekret wyraźnie zdefiniowanych kości policzkowych wielu celebrytów – liczne gwiazdy zawdzięczają smukłe kontury twarzy właśnie redukcji poduszek tłuszczowych w policzkach.

Wskazania do usunięcia poduszek Bichata są przede wszystkim natury estetycznej i dotyczą pacjentów, którym przeszkadza zbyt pulchna, „dziecięca” twarz. Na zabieg najczęściej decydują się osoby o szczupłej lub normalnej sylwetce, u których mimo prawidłowej masy ciała twarz pozostaje pełna i okrągła. Tacy pacjenci często skarżą się, że nie wiedzieli, czym polega zabieg. tłuszczowe poduszki Bichata nadają im wygląd “pucułowaty” niezależnie od diety czy ćwiczeń. Innym wskazaniem bywa asymetria – gdy jedna strona twarzy jest wyraźnie pełniejsza. Zabieg może pomóc uzyskać bardziej pociągłą twarz, z uwydatnionymi kośćmi policzkowymi oraz lepiej zarysowaną linią żuchwy. W efekcie proporcje twarzy zmieniają się na korzyść – rysy stają się „wyostrzone”, co obecnie uchodzi za atrakcyjne (trend podkreślonych kości policzkowych).

Należy jednak pamiętać, że decyzja o operacji powinna być dobrze przemyślana i skonsultowana z lekarzem. Bichektomia nie zastąpi innych metod modelowania twarzy w przypadkach, gdy problemem nie jest nadmiar tkanki tłuszczowej w policzkach, ale np. obwisła skóra czy przerost mięśni żwaczy. Chirurg plastyk oceni, czy pacjent faktycznie ma przerośnięte poduszki Bichata, czy też za pełny wygląd twarzy odpowiadają inne czynniki (np. ogólna nadwaga, zatrzymanie wody, budowa kości twarzoczaszki). W niektórych sytuacjach lepszym rozwiązaniem mogą być alternatywne zabiegi (omówione w dalszej części artykułu) lub połączenie bichektomii z innymi procedurami dla optymalnego efektu.

Podsumowując, warto rozważyć usunięcie poduszek Bichata, gdy:

• Twarz jest okrągła i pucołowata pomimo szczupłej sylwetki – zabieg wysmukli policzki.

• Pełne policzki powodują dyskomfort psychiczny, brak pewności siebie lub stały się kompleksem.

• Chcemy podkreślić kości policzkowe i uzyskać bardziej zdefiniowany owal twarzy bez użycia wypełniaczy.

• Występuje dysproporcja – np. dolna część twarzy wydaje się znacznie szersza w stosunku do górnej.

• Inne, mniej inwazyjne metody modelowania (dieta, konturowanie makijażem, ćwiczenia) nie dały efektu, a pacjent oczekuje trwałej zmiany.

Przeciwwskazania do zabiegu bichektomii

Choć usunięcie poduszek Bichata jest zabiegiem względnie bezpiecznym, nie każda osoba będzie dobrym kandydatem. Istnieje kilka istotnych przeciwwskazań oraz czynników ryzyka, które należy wziąć pod uwagę:

• Bardzo szczupła twarz lub zaawansowany wiek – u osób o drobnych rysach lub starszych nadmierne usunięcie tkanki tłuszczowej może dać efekt zbyt zapadniętych policzków i postarzenia twarzy. U seniorów naturalnie z wiekiem ubywa tłuszczu w tej okolicy, więc zabieg mógłby ten proces pogłębić.

• Ogólny stan zdrowia – przeciwwskazaniem są nieuregulowane choroby przewlekłe (np. niekontrolowana cukrzyca, nadciśnienie), choroby autoimmunologiczne, zaburzenia krzepliwości krwi czy stany zapalne. Każda poważna choroba powinna być najpierw ustabilizowana.

• Aktywna infekcja lub problemy stomatologiczne – stany zapalne w jamie ustnej (np. ropień zęba, zapalenie dziąseł), infekcje gardła czy niewyleczone ubytki zębów eliminują możliwość operacji do czasu wyleczenia, ze względu na ryzyko rozprzestrzenienia zakażenia.

• Ciąża i karmienie piersią – ze względów bezpieczeństwa zabieg odradza się kobietom w ciąży oraz świeżo upieczonym matkom karmiącym piersią.

• Palenie papierosów – nałogowe palenie jest czynnikiem utrudniającym gojenie i zwiększającym ryzyko powikłań. Osoby palące powinny na co najmniej kilka tygodni przed planowanym zabiegiem odstawić papierosy (często wymaga się zaprzestania palenia min. 4 tygodnie przed i po operacji).

• Nierealne oczekiwania co do efektu – jeśli ktoś oczekuje drastycznej zmiany rysów lub uważa, że zabieg rozwiąże jego wszystkie kompleksy, powinien skonsultować się z lekarzem i psychologiem. Bichektomia daje subtelne, choć wyraźne efekty, ale nie zmieni całkowicie wyglądu twarzy ani życia pacjenta. Ważna jest świadomość ograniczeń – redukcja poduszek daje ograniczone możliwości wyszczuplenia policzków i skutkuje trwałą zmianą rysów, którą trzeba dobrze rozważyć.

Przed zakwalifikowaniem do operacji chirurg przeprowadza dokładny wywiad i badanie. Wykonywane są także badania laboratoryjne (morfologia, parametry krzepnięcia, poziom glukozy, kreatynina, elektrolity, grupa krwi itp.), aby upewnić się, że pacjent jest w dobrej formie. Spełnienie wszystkich kryteriów bezpieczeństwa minimalizuje ryzyko komplikacji podczas i po zabiegu.

Przygotowanie do zabiegu usunięcia poduszek Bichata

Bichektomia nie wymaga bardzo skomplikowanych przygotowań, ale należy przestrzegać kilku zaleceń, by zabieg i gojenie przebiegały prawidłowo. Oto kluczowe elementy przygotowania do zabiegu chirurgicznego.

• Konsultacja kwalifikacyjna: Pierwszym krokiem jest szczegółowa konsultacja z chirurgiem plastycznym. Podczas wizyty lekarz oceni budowę twarzy i stan zdrowia pacjenta, omówi oczekiwania oraz wyjaśni realne do osiągnięcia efekty. Na tym etapie zlecane są również wspomniane badania krwi i inne, jeśli to konieczne. Lekarz wykluczy ewentualne przeciwwskazania (np. zbyt szczupłą twarz, stan zapalny zębów) i kwalifikuje do operacji.

• Odstawienie używek i leków: Zaleca się unikanie przez min. 2 tygodnie przed zabiegiem leków zmniejszających krzepliwość krwi (np. aspiryny, niektórych NLPZ oraz suplementów ziołowych jak dziurawiec czy czosnek). Należy również powstrzymać się od picia alkoholu i palenia papierosów – substancje te pogarszają mikrokrążenie i zdolność gojenia tkanek.

• Higiena jamy ustnej: Przed zabiegiem warto zadbać o sanację jamy ustnej – wyleczyć zęby, usunąć kamień nazębny. W dniu operacji należy dokładnie umyć zęby i wypłukać jamę ustną płynem antyseptycznym. Czystość w jamie ustnej zmniejsza ryzyko infekcji pooperacyjnej.

• Dzień zabiegu: Jeśli planowane jest znieczulenie ogólne lub dożylne, pacjent powinien zgłosić się na czczo (z reguły 6-8 godzin bez jedzenia i picia przed zabiegiem). W przypadku znieczulenia miejscowego nie zawsze jest to wymagane, ale zalecenia ustala lekarz. Warto ubrać się wygodnie, bez biżuterii, makijażu. Bezpośrednio przed operacją chirurg może wykonać zdjęcia twarzy z różnych ujęć (do dokumentacji i porównania efektów “przed i po”).

Jak przebiega zabieg usunięcia poduszek Bichata

Usunięcie poduszek Bichata to stosunkowo krótka procedura chirurgiczna, trwająca średnio od około 30 minut do 1 godziny, wykonywana najczęściej w trybie ambulatoryjnym (bez konieczności pozostawania na noc w klinice). Poniżej opisujemy krok po kroku przebieg tego zabiegu:

• Znieczulenie: Pacjent otrzymuje znieczulenie zapewniające komfort podczas operacji. W wielu klinikach wystarczające jest znieczulenie miejscowe (podobne do dentystycznego) – podawane cienką igłą w wewnętrzną stronę policzka, co znosi czucie bólu w operowanym obszarze. Alternatywnie można zastosować sedację dożylną (tzw. głęboki sen) lub znieczulenie ogólne – tę opcję wybiera się np. gdy bichektomia łączona jest z innymi zabiegami lub na życzenie pacjenta. W każdym przypadku anestezjolog dobiera bezpieczną metodę znieczulenia indywidualnie.

• Dostęp operacyjny: Chirurg wykonuje niewielkie nacięcie (ok. 1-2 cm) po wewnętrznej stronie policzka, zwykle na wysokości drugiego zęba trzonowego, pomiędzy przewodem ślinianki przyusznej a linią zgryzu. Ponieważ cięcie jest wewnątrz jamy ustnej, blizna po zabiegu nie jest widoczna z zewnątrz.

• Usunięcie tkanki tłuszczowej: Przez nacięcie chirurg ostrożnie dostaje się do nagromadzenia tłuszczu (poduszeczki policzkowej) i delikatnie usuwa odpowiednią jego ilość. Często nie usuwa się całej poduszki, a jedynie jej część – tak, aby uzyskać symetryczne wyszczuplenie bez nadmiernego zapadnięcia policzków. Doświadczony lekarz modeluje w ten sposób kontur twarzy, uwydatniając kości policzkowe i zwężając dolną część twarzy. Cała praca odbywa się ostrożnie, by nie uszkodzić okolicznych struktur anatomicznych (nerwów twarzowych, przewodu ślinianki). W przypadku bardzo dużych poduszek Bichata chirurg może usunąć nieco więcej tkanki, natomiast przy mniejszych – mniej, tak aby zachować naturalny efekt.

• Zaopatrzenie rany: Po usunięciu odpowiedniej ilości tłuszczu nacięcie jest zamykane szwami. Stosuje się cienkie szwy wchłanialne, które rozpuszczają się samoistnie w ciągu kilku tygodni. Dzięki temu pacjent nie musi przychodzić na ich zdjęcie. Czasem lekarz dodatkowo zabezpiecza ranę niewielkim opatrunkiem wewnątrz jamy ustnej (gazikiem). Cała operacja kończy się zwykle założeniem chłodnego okładu na policzki w celu zmniejszenia obrzęku. Po krótkiej obserwacji (kilkadziesiąt minut do 2 godzin) pacjent wypuszczany jest do domu tego samego dnia – bichektomia jest zabiegiem jednego dnia.

Rekonwalescencja i zalecenia pozabiegowe

Gołym okiem efekty operacji nie są natychmiastowe, ponieważ tuż po zabiegu pojawia się obrzęk policzków. Rekonwalescencja po usunięciu poduszek Bichata przebiega jednak dość sprawnie – większość pacjentów odczuwa umiarkowany dyskomfort jedynie przez pierwsze 2–3 dni. Aby przyspieszyć gojenie i uniknąć komplikacji, należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarskich. Poniżej przedstawiamy checklistę zaleceń pozabiegowych:

• Higiena jamy ustnej: Utrzymuj jamę ustną w czystości, by zapobiec zakażeniu. Po każdym posiłku delikatnie płucz usta letnią wodą lub zaleconym przez lekarza płynem antyseptycznym (np. zawierającym chlorheksydynę). Zęby myj ostrożnie, miękką szczoteczką, starając się nie uszkodzić okolicy rany.

• Dieta: Przez pierwsze 5–7 dni stosuj dietę miękką lub półpłynną. Unikaj twardych, chrupiących pokarmów (orzechów, chipsów itp.), a także potraw bardzo gorących oraz pikantnych, które mogłyby podrażnić gojącą się ranę. W pierwszych godzinach po operacji najlepiej wstrzymaj się w ogóle od jedzenia i picia lub przyjmuj tylko chłodne płyny – pozwoli to skrzepowi w ranie się utrwalić.

• Unikanie używek: Powstrzymaj się od palenia papierosów i picia alkoholu przez co najmniej 1–2 tygodnie po zabiegu. Substancje te zwiększają ryzyko infekcji i opóźniają gojenie (minimalnie zaleca się 3–5 dni abstynencji, ale im dłużej, tym lepiej). Nikotyna obkurcza naczynia krwionośne, co utrudnia regenerację tkanek, zaś alkohol może nasilać obrzęk.

• Odpoczynek: Pierwsze 2–3 dni staraj się dużo odpoczywać. Unikaj wysiłku fizycznego, schylania się, dźwigania – aktywność podnosi ciśnienie krwi, co może nasilić krwawienie lub obrzęk. Sypiaj z głową ułożoną nieco wyżej, na dwóch poduszkach, aby ułatwić odpływ krwi z okolicy twarzy i zmniejszyć opuchliznę.

• Okłady chłodzące: Przykładaj zimne okłady do policzków (np. zawinięty w ściereczkę woreczek z lodem) przez pierwsze 1–2 dni. Chłodzenie pomaga zmniejszyć obrzęk i działa przeciwbólowo. Stosuj okłady kilkukrotnie w ciągu dnia, po 10–15 minut, robiąc przerwy, by nie odmrozić skóry.

• Leki i kontrola bólu: Stosuj przepisane leki zgodnie z zaleceniami. Zazwyczaj lekarz ordynuje łagodne środki przeciwbólowe (np. paracetamol) w razie bólu oraz – profilaktycznie – płyn do płukania ust o działaniu odkażającym. Niekiedy podaje się także antybiotyk osłonowo, aby zapobiec infekcji. Jeśli ból jest bardziej nasilony lub pojawią się nietypowe objawy, skontaktuj się z kliniką.

• Ochrona rany: Nie dotykaj ran wewnątrz ust językiem ani palcami. Szwy są rozpuszczalne, więc nie próbuj ich usuwać na własną rękę. Staraj się przez kilka dni nie szeroko otwierać ust (ogranicz ziewanie, śmiech), by nie nadwyrężać miejsca szycia. Możesz odczuwać lekki szczękościsk – to normalne ustępujące zjawisko.

• Wizyty kontrolne: Zgłaszaj się na wizyty kontrolne według zaleceń lekarza. Zwykle pierwsza kontrola odbywa się po ok. 7–10 dniach, aby ocenić gojenie (choć szwów nie trzeba zdejmować). Kolejne wizyty mogą być wyznaczone po kilku tygodniach i po kilku miesiącach w celu oceny ostatecznego rezultatu.

Stosując się do powyższych wskazówek, większość pacjentów przechodzi okres pozabiegowy bez problemów. Obrzęk policzków zazwyczaj jest największy w pierwszych 2–3 dniach, po czym stopniowo ustępuje w ciągu ok. 7–14 dni. Niewielka tkliwość lub drętwienie policzków może utrzymywać się przez parę tygodni, ale z dnia na dzień będzie się zmniejszać. Pełne wygojenie wewnętrznych ran następuje zwykle w ciągu 7–10 dni. Po tym czasie pacjent wraca już w pełni do normalnej diety i aktywności, pamiętając oczywiście o stopniowym ich wprowadzaniu.

Efekty usunięcia poduszek Bichata – przed i po

Najważniejszym celem bichektomii jest wyszczuplenie twarzy i uwydatnienie konturów policzków. Efekt przed i po jest zazwyczaj zauważalny, choć subtelny – twarz zyskuje bardziej smukły, trójwymiarowy wygląd zamiast dotychczasowej okrągłości. Pacjenci opisują, że po zabiegu rysy twarzy stają się bardziej “wyostrzone”, a kości policzkowe podkreślone. Poniższa tabela porównuje najczęstsze zmiany w wyglądzie twarzy przed i po usunięciu poduszek Bichata:

Przykład efektu zabiegu usunięcia poduszek Bichata: po lewej zdjęcie przed operacją, po prawej po kilku tygodniach od bichektomii. Widzimy wyraźne wysmuklenie dolnej partii policzków – twarz stała się mniej zaokrąglona, a kości policzkowe bardziej zaznaczone. Należy jednak pamiętać, że ostateczne rezultaty ocenimy dopiero po pełnym zejściu obrzęku.

Efekty bichektomii nie są natychmiastowe – na ostateczny rezultat trzeba poczekać kilka tygodni, a nawet miesięcy, aż tkanki w pełni się ułożą i zagoją. Bezpośrednio po operacji twarz może wydawać się nawet bardziej pełna (z powodu obrzęku). Pierwsze zmiany widać zwykle po ok. 7–14 dniach, gdy zniknie większość opuchlizny – policzki zaczynają wyglądać szczuplej. U młodszych pacjentów o dobrej elastyczności skóry poprawa bywa dostrzegalna dość szybko, nawet po jednym tygodniu. U osób starszych, u których skóra jest mniej jędrna, proces retrakcji (obkurczania) skóry jest wolniejszy – na końcowy efekt mogą czekać 3–4 miesiące, a sporadycznie nawet do około roku.

Trwałość efektów: Rezultat usunięcia poduszek Bichata jest trwały – raz usunięta tkanka tłuszczowa nie odrasta. Oczywiście naturalne procesy starzenia się twarzy będą postępować – z wiekiem i tak twarz staje się szczuplejsza – dlatego u osób po bichektomii po latach policzki mogą wyglądać jeszcze szczuplej. Ważne jest, by do zabiegu kwalifikować odpowiednich pacjentów: u bardzo szczupłych osób usunięcie poduszek może skutkować zbyt wychudzoną twarzą z czasem. Dlatego większość chirurgów zaleca ten zabieg głównie pacjentom młodszym, z wyjściowo pełnymi policzkami. Przy zachowaniu umiaru efekt estetyczny jest pozytywny – twarz zyskuje bardziej zdefiniowane rysy i atrakcyjny kontur, a jednocześnie nie traci naturalnego wyglądu.

Ryzyko i możliwe powikłania (skutki uboczne)

Każda operacja niesie ze sobą pewne ryzyko – nie inaczej jest w przypadku bichektomii. Choć poważne powikłania zdarzają się rzadko, pacjent powinien mieć świadomość możliwych skutków ubocznych usunięcia poduszek Bichata. Należą do nich między innymi:

• Obrzęk i szczękościsk: Praktycznie u każdego pacjenta po zabiegu występuje obrzęk policzków – to naturalna reakcja tkanek na ingerencję. Utrudnione może być też szerokie otwieranie ust (przejściowy szczękościsk)[38]. Objawy te ustępują samoistnie w ciągu kilku dni do dwóch tygodni. Według badań obrzęk obserwuje się nawet u ~38% pacjentów, a przemijający szczękościsk u ~30%[39].

• Ból i dyskomfort: Okolica policzków po operacji bywa obolała, występuje uczucie ciągnięcia przy ruchach mimicznych. Ból zwykle jest łagodny lub umiarkowany i dobrze reaguje na typowe leki przeciwbólowe. Według danych około 19% pacjentów zgłaszało ból po zabiegu[40], ale był on krótkotrwały.

• Krwawienie i krwiak: Podczas operacji może dojść do krwawienia z drobnych naczyń w policzku. Chirurg starannie tamuje krwawienie w trakcie zabiegu, jednak w rzadkich przypadkach w pierwszych godzinach po operacji może zebrać się krwiak (wylew krwi podśluzówkowy). Jeśli krwiak jest duży, może wymagać dodatkowej interwencji (ewakuacji). Na szczęście poważne krwawienie lub krwiak to rzadsze powikłania (szacowane na <1%)[40].

• Infekcja (ropień): Jama ustna jest środowiskiem pełnym bakterii, dlatego istnieje ryzyko zakażenia rany pooperacyjnej i powstania ropnia policzka. Objawia się to narastającym bólem, zaczerwienieniem, obrzękiem i często gorączką. Leczenie polega na antybiotykoterapii, a czasem konieczne jest nacięcie i drenaż ropnia. Ryzyko infekcji minimalizuje odpowiednia higiena i płukanie jamy ustnej antyseptykami po zabiegu – według statystyk poważne infekcje zdarzają się u <1% pacjentów[40].

• Uszkodzenie nerwu twarzowego: W okolicy policzka przebiegają gałązki nerwu twarzowego (nerw VII), odpowiedzialne m.in. za mimikę. Istnieje bardzo niewielkie ryzyko, że w trakcie usuwania tłuszczu dojdzie do podrażnienia lub uszkodzenia nerwu – może to skutkować osłabieniem mięśni mimicznych, opadaniem kącika ust lub drętwieniem części twarzy. Na szczęście przy prawidłowej technice chirurgicznej trwałe porażenie nerwu jest bardzo rzadkie (poniżej 1% przypadków)[40]. Opisywano sporadyczne przypadki przejściowego niedowładu (parezy) nerwu policzkowego, które ustępowały po kilku tygodniach. Doświadczony chirurg zna przebieg gałązek nerwowych i chroni je podczas zabiegu.

• Uszkodzenie przewodu ślinianki przyusznej: Anatomicznie w pobliżu poduszki Bichata biegnie przewód wyprowadzający ślinianki przyusznej (Stensona). Jego przypadkowe uszkodzenie jest możliwe, choć skrajnie rzadkie. Może skutkować wyciekiem śliny do tkanek (ślinotok wewnętrzny) i wymagać interwencji laryngologicznej. Powikłanie to także występuje incydentalnie.

• Nieregularności, asymetria: Jeśli z jednej strony usunięto nieco więcej lub mniej tkanki tłuszczowej, może pojawić się niewielka asymetria rysów twarzy lub nierówność konturu policzka. Dlatego chirurg przed zakończeniem operacji porównuje obie strony i stara się uzyskać symetrię. Mimo to twarz naturalnie nigdy nie jest idealnie symetryczna, a gojenie może minimalnie różnić się po prawej i lewej stronie. Znaczna asymetria jako powikłanie zdarza się rzadko, ale jest możliwa[43][44].

• Zbyt duże wyszczuplenie (efekt gaunt): Tzw. overcorrection, czyli usunięcie nadmiernej ilości tłuszczu, może prowadzić do zbyt wychudzonego, “zapadniętego” wyglądu policzków, zwłaszcza po upływie kilku lat, gdy dojdzie do naturalnej utraty objętości twarzy z wiekiem[45]. Dlatego celem jest redukcja, a nie całkowita eliminacja poduszek – pozostawienie odpowiedniej ilości tkanki tłuszczowej zapobiega nienaturalnemu efektowi.

Aby zminimalizować ryzyko powikłań, należy przede wszystkim wybrać doświadczonego chirurga specjalizującego się w tego typu operacjach oraz bezwzględnie stosować się do zaleceń przed- i pooperacyjnych. Według najnowszych analiz naukowych nawet co czwarty pacjent może doświadczyć jakiejś formy drobnej komplikacji po bichektomii (najczęściej przemijających, jak obrzęk czy przejściowe drętwienie), ale poważne następstwa są na szczęście bardzo rzadkie[46][40]. Świadome podejście i dobra opieka okołooperacyjna sprawiają, że usunięcie poduszek Bichata jest zabiegiem bezpiecznym dla odpowiednio zakwalifikowanych pacjentów[47][46].

Alternatywy dla usunięcia poduszek Bichata

Niektóre osoby zastanawiające się nad wyszczupleniem twarzy pytają, czy istnieją nonsurgicalzne (niechirurgiczne) metody poprawy konturu policzków. Warto rozważyć następujące opcje – choć żadna nie da identycznego efektu jak fizyczne usunięcie tłuszczu, mogą one w pewnym stopniu pomóc:

• Redukcja masy ciała: Jeśli pełne policzki wynikają częściowo z ogólnego nadmiaru tkanki tłuszczowej, dieta i ćwiczenia mogą poprawić wygląd twarzy. Utratę kilku kilogramów często widać również na twarzy – policzki stają się smuklejsze. Trzeba jednak pamiętać, że nie da się odchudzić wybiórczo samej twarzy – chudniemy równomiernie w całym ciele[48]. U osób szczupłych genetycznie obdarzonych pulchną twarzą ta metoda może niewiele zmienić.

• Modelowanie rysów kosmetykami: Nieinwazyjną alternatywą jest konturowanie twarzy makijażem – odpowiednie użycie bronzera, różu i rozświetlacza potrafi optycznie wyszczuplić policzki. To jednak tylko tymczasowy efekt wizualny. Pomocne mogą być również profesjonalne zabiegi kosmetologiczne jak masaże ujędrniające twarz czy taping kosmetyczny, choć ich wpływ jest subtelny i krótkotrwały.

• Zabiegi estetyczne na tkankę tłuszczową: Istnieją procedury niechirurgiczne mające na celu redukcję tkanki tłuszczowej, takie jak lipoliza iniekcyjna (wstrzykiwanie substancji rozpuszczających tłuszcz), lipoliza laserowa, kriolipoliza (zamrażanie tłuszczu) czy zabiegi HIFU/RF (ultradźwięki lub fale radiowe) ukierunkowane na tkankę tłuszczową twarzy[49][50]. Mogą one nieznacznie zmniejszyć objętość tkanki tłuszczowej w okolicy podbródka czy policzków. Trzeba jednak zaznaczyć, że rezultaty tych metod są mniej dramatyczne i mniej przewidywalne niż chirurgiczne usunięcie poduszek[51][52]. Są to raczej opcje dla osób, które nie chcą poddać się operacji i akceptują umiarkowane efekty.

• Terapia toksyną botulinową (Botox) na mięśnie żwacze: Choć nie dotyczy to samych poduszek Bichata, czasem pełna dolna część twarzy wynika z masywności mięśni żwaczy (kąt żuchwy). Iniekcje botoksu w te mięśnie powodują ich częściową atrofię, co wysmukla linię żuchwy. Zabieg ten nie wpływa na policzki, ale może poprawić proporcje twarzy u osób z tzw. kwadratową szczęką.

• Wypełniacze wolumetryczne w kości policzkowe: Paradoksalnie, dodanie objętości wyżej może sprawić, że dolna część policzków będzie wydawała się szczuplejsza. Niektórzy pacjenci zamiast usuwać tłuszcz decydują się na modelowanie kości policzkowych kwasem hialuronowym lub własnym tłuszczem (lipofilling). Uniesienie i uwypuklenie okolicy jarzmowej tworzy iluzję węższej twarzy poniżej. Ta metoda jednak zwiększa ogólną objętość twarzy, więc efekt wyszczuplenia jest pośredni i zależy od wyjściowych rysów.

• Cierpliwość i naturalny proces starzenia: Choć brzmi to przewrotnie, u części osób problem pulchnych policzków rozwiązuje czas. Z wiekiem tkanka tłuszczowa Bichata często ulega zmniejszeniu – twarz 30-40 latka bywa szczuplejsza niż w wieku 20 lat. Jeśli pełne policzki nie są dużym kompleksem, można poczekać, aż natura sama częściowo rozwiąże sprawę. Oczywiście proces ten jest powolny i u każdego przebiega inaczej.

Każda z powyższych alternatyw ma swoje ograniczenia. Bichektomia pozostaje najbardziej bezpośrednią i skuteczną metodą eliminacji nadmiernie wydatnych poduszek tłuszczowych z policzków. Warto jednak przed podjęciem decyzji znać inne sposoby i skonsultować z lekarzem, co w naszym konkretnym przypadku przyniesie najlepszy rezultat – czasem optymalne może być połączenie kilku metod (np. bichektomia plus niewielka liposukcja okolicy żuchwy dla pełnego efektu). Zawsze należy kierować się zdrowym rozsądkiem i umiarem, pamiętając, że celem jest harmonijna, naturalnie wyglądająca twarz.

Cena zabiegu usunięcia poduszek Bichata

Ile kosztuje usunięcie poduszek Bichata? Cena zabiegu bywa zróżnicowana w zależności od renomy kliniki, miasta oraz zakresu i rodzaju znieczulenia. Zwykle w Polsce koszt bichektomii waha się w przedziale od około 4–5 tys. zł do 8–10 tys. zł. Mniej renomowane gabinety lub promocje mogą oferować cenę rzędu 4000 zł, podczas gdy w topowych klinikach chirurgii plastycznej (zwłaszcza w dużych miastach jak Warszawa) ceny sięgają 8–10 tys. zł.

Przykładowo, kliniki w Warszawie podaje cenę od 8000 do 10000 zł za usunięcie poduszek Bichata. Obejmuje to zazwyczaj opiekę okołooperacyjną, znieczulenie, sam zabieg oraz wizyty kontrolne. Inne kliniki mogą mieć nieco niższe ceny – np. w mniejszych miastach ceny rzędu 5000–6000 zł .

Warto dopytać podczas konsultacji, co dokładnie zawiera podana cena. Czasem osobno płatna jest konsultacja kwalifikacyjna (np. ~200-300 zł), badania laboratoryjne przed operacją czy specjalne środki (np. płyn do płukania ust). Znieczulenie miejscowe zazwyczaj jest wliczone w cenę, natomiast za ewentualne znieczulenie ogólne może być doliczana dodatkowa opłata (kilkaset do ~1000-2000 zł).

Ponieważ bichektomia jest zabiegiem planowym o charakterze estetycznym, NFZ nie refunduje jego kosztów – pacjent pokrywa go w całości z własnych środków. Niektóre kliniki oferują płatność ratalną lub przez medyczne systemy ratalne, co bywa warte rozważenia przy wyższych cenach.

Podsumowując, inwestycja w zabieg usuwania poduszek tłuszczowych wynosi przeciętnie ok. 5–8 tys. zł, choć może być niższa lub wyższa zależnie od miejsca. Decydując się na operację, nie należy jednak kierować się wyłącznie ceną – najważniejsze jest doświadczenie chirurga i bezpieczeństwo. Lepiej zapłacić nieco więcej za sprawdzoną klinikę i specjalistę, niż żałować źle wykonanego zabiegu.

Najczęstsze pytania i odpowiedzi (FAQ)

Czy zabieg bichektomii jest bolesny?
Sam zabieg jest wykonywany w znieczuleniu (miejscowym lub rzadziej ogólnym), więc w trakcie operacji pacjent nie odczuwa bólu – może jedynie czuć dotyk czy lekkie pociąganie w policzku. Po ustąpieniu znieczulenia pojawia się umiarkowany ból i rozpieranie w policzkach, zwłaszcza w pierwszych 1–2 dniach. Jest on jednak zazwyczaj słabszy niż ból np. po wyrwaniu zęba. Większość pacjentów ocenia dolegliwości bólowe jako łagodne i łatwe do opanowania zwykłymi lekami przeciwbólowymi.

Czy po usunięciu poduszek Bichata zostają blizny?
Na twarzy nie ma widocznych blizn, ponieważ cięcia chirurgiczne prowadzone są od wewnętrznej strony policzków, w jamie ustnej. Tam rany goją się bardzo dobrze i blizny śluzówkowe są praktycznie niewidoczne nawet przy oglądaniu wnętrza ust. Z zewnątrz twarz nie nosi żadnych śladów operacji – jest to duża zaleta tego zabiegu.

Kiedy widać ostateczne efekty wyszczuplenia twarzy?
Pierwsze efekty (smuklejsze policzki) są zaznaczone po zejściu największego obrzęku, czyli po około 2–3 tygodniach. Jednak pełny, ostateczny rezultat oceniamy po upływie kilku miesięcy – najczęściej 3–4 miesięcy, gdy wszystkie tkanki ułożą się w nowym kształcie, a ewentualne zgrubienia pooperacyjne zmiękną. U młodszych pacjentów z dobrą skórą efekt końcowy może być widoczny szybciej (np. ~6 tygodni), u starszych bywa odwleczony do ~6 miesięcy. Warto uzbroić się w cierpliwość i oceniać rezultat dopiero, gdy proces gojenia całkowicie się zakończy.

Czy efekt zabiegu jest na całe życie?
Tak, bichektomia daje trwały efekt. Usunięte komórki tłuszczowe z policzków nie odtworzą się – organizm dorosłego człowieka nie tworzy nowych komórek tłuszczowych w miejscu raz usuniętym. Efekt wyszczuplenia jest więc stały. Należy jednak pamiętać, że twarz będzie dalej podlegać naturalnym procesom starzenia: z wiekiem policzki mogą stawać się jeszcze bardziej zapadnięte, ponieważ ubywa tłuszczu i kolagenu w skórze. U osób po bichektomii ten gaunt look (wychudzony wygląd) na starość może być nieco bardziej widoczny, dlatego tak ważne jest odpowiednie kwalifikowanie do zabiegu. Mówiąc krótko – to, co uzyskamy po operacji, utrzymuje się na stałe, ale twarz nadal będzie się zmieniać z wiekiem.

Czy usunięcie poduszek Bichata wpływa na mimikę lub funkcje twarzy (żucie, mowa)?
Prawidłowo wykonana bichektomia nie powinna negatywnie wpłynąć na mimikę ani funkcje takie jak żucie pokarmów czy artykulacja mowy. Poduszki Bichata stanowią wypełnienie policzków, ale nie są mięśniem – ich redukcja nie upośledza pracy mięśni żucia. Bezpośrednio po operacji, w fazie gojenia, można odczuwać pewne ograniczenie ruchomości (trudniej szeroko otworzyć usta, pojawia się lekki szczękościsk) oraz drętwienie fragmentu policzka. Są to jednak objawy przejściowe, ustępujące w ciągu kilkunastu dni. Długofalowo pacjenci nie zgłaszają problemów z gryzieniem pokarmów ani z uśmiechem – mimika twarzy pozostaje naturalna.

Jaki jest minimalny wiek do przeprowadzenia bichektomii?
Generalnie zabiegi stricte estetyczne wykonuje się u osób pełnoletnich, z zakończonym okresem wzrostu. Minimalny wiek to 18 lat – choć w praktyce większość pacjentów ma 20–40 lat. U bardzo młodych osób (np. 18-20 lat) chirurg ocenia, czy poduszki Bichata nie zmniejszą się samoistnie z wiekiem i czy operacja jest faktycznie potrzebna. Zwykle rekomenduje się, by tak młodzi pacjenci rozważyli wstrzymanie się z decyzją kilka lat. Górna granica wieku nie jest sztywno określona – u osób po 40–50 roku życia zabieg również można wykonać, ale trzeba brać pod uwagę mniejszą elastyczność skóry i ryzyko przesadnego wyszczuplenia twarzy, które może dodać lat.

Czy zabieg można łączyć z innymi operacjami twarzy?
Tak, usunięcie poduszek Bichata często łączy się z innymi procedurami poprawiającymi owal twarzy. Przykładowo, by uzyskać optymalny efekt chirurgicznego wyszczuplenia twarzy, lekarze nieraz jednocześnie wykonują liposukcję podbródka czy okolicy linii żuchwy, a nawet plastykę żuchwy czy implantację w okolicę bródki, jeśli jest cofnięta. Bichektomię łączy się też z klasycznym liftingiem twarzy czy liftingiem średniego piętra twarzy – podczas liftingu chirurg może zredukować poduszkę Bichata, by modelować policzek kompleksowo. Połączenie zabiegów ma tę zaletę, że jedna rekonwalescencja daje wiele korzyści naraz. Oczywiście decyzja o łączeniu procedur zależy od wskazań i stanu zdrowia pacjenta.

Czy istnieje ryzyko, że po jakimś czasie policzki znowu staną się pulchne?
Jeśli pacjent utrzymuje stałą wagę ciała, to policzki nie powinny ponownie stać się tak pełne jak przed zabiegiem – usunięta część tłuszczu już nie wróci. Jednak znaczne przytycie (duży wzrost masy ciała) może spowodować ogólne zwiększenie ilości tłuszczu w organizmie, w tym także w rejonie twarzy, co może zniwelować efekty usunięcia poduszek tłuszczowych Bichata. Pozostałe komórki tłuszczowe w policzkach mogą się powiększyć przy ogólnym tyciu. Dlatego, aby utrzymać smukłą twarz, zaleca się prowadzenie zdrowego trybu życia i kontrolowanie wagi po operacji. W praktyce jednak nawet po przytyciu policzki po bichektomii i tak zwykle pozostają szczuplejsze niż u tej samej osoby przy podobnej wadze przed zabiegiem – ponieważ część “poduszeczki” została trwale usunięta.

Co się dzieje z usuniętym tłuszczem? Czy można go jakoś wykorzystać ponownie?
Tkanka tłuszczowa pobrana z policzków jest najczęściej po prostu usuwana jako materiał biologiczny. W teorii tłuszcz ten mógłby posłużyć do przeszczepu w inne miejsce (tzw. lipotransfer), ale ze względu na bardzo małą ilość pobranego materiału i jego potencjalne zanieczyszczenie śliną nie praktykuje się tego. Jeśli pacjent chciałby powiększyć inną okolicę ciała własnym tłuszczem, konieczne jest pobranie go w większej ilości z innej okolicy (np. brzucha, ud) podczas odrębnego zabiegu liposukcji.

Czy istnieją przeciwwskazania do bichektomii związane ze stanem uzębienia?
Tak, przed bichektomią stan zębów i dziąseł musi być dobry. Wszelkie ostre stany zapalne w jamie ustnej są przeciwwskazaniem – np. nieleczone zęby z ropniami przy wierzchołkach, zaawansowana próchnica, zapalenie dziąseł, paradontoza w fazie ostrej. Bakterie z jamy ustnej mogłyby spowodować infekcję rany pooperacyjnej. Dlatego pacjent przed zabiegiem powinien odwiedzić stomatologa i wyleczyć zęby, oczyścić jamę ustną, a także omówić możliwość usunięcia poduszek tłuszczowych. Poza tym bezpośrednio po zabiegu zaleca się przez około tydzień unikać zabiegów dentystycznych – gojąca się rana mogłaby ulec mechanicznemu podrażnieniu podczas np. borowania czy skalingu.

Jak wybrać dobrego specjalistę do wykonania zabiegu?
Bichektomię wykonują najczęściej chirurdzy plastyczni lub chirurdzy szczękowo-twarzowi, czasem otorynolaryngolodzy specjalizujący się w chirurgii twarzy. Wybierając lekarza, warto zwrócić uwagę na jego doświadczenie – ilu takich zabiegów dokonał, czy może pokazać zdjęcia pacjentów przed i po, jakie ma opinie. Dobrze, jeśli lekarz należy do towarzystw chirurgii plastycznej i stale podnosi kwalifikacje (np. uczestniczy w szkoleniach z zakresu chirurgii twarzy). Klinika powinna być wyposażona w odpowiedni sprzęt i zapewniać opiekę anestezjologiczną. Warto umówić się na konsultacje w 2–3 miejscach i porównać podejście lekarzy. Zwróć uwagę, czy chirurg szczegółowo omawia z Tobą przeciwwskazania, możliwe powikłania, czy nie obiecuje “cudów” oraz czy rozwiewa Twoje wątpliwości. Profesjonalista pomoże Ci podjąć świadomą decyzję i zadba o bezpieczeństwo całego procesu.

Na koniec, pamiętajmy: poduszki Bichata to naturalna część anatomii twarzy i ich posiadanie nie jest żadną wadą. Decyzja o ich usunięciu powinna wypływać z Twoich potrzeb i odczuć, a nie presji mody. Dobrze wykonany zabieg potrafi subtelnie upiększyć twarz i poprawić pewność siebie pacjenta, jednak najważniejsze, by poddać się mu dla własnego komfortu, w pełni świadomie i pod opieką wykwalifikowanego specjalisty. Jeśli spełnisz te warunki, bichektomia może być bezpiecznym i satysfakcjonującym sposobem na wymodelowanie owalu twarzy.

Źródła:
– Calisto Albuquerque M. et al. Prevalence of complications of buccal fat removal: A systematic review and meta-analysis. J Craniomaxillofac Surg. 2025;53(4):363-369[46][39].
– Jennifer Fisher, MMSc, PA-C. Buccal fat removal – what to know about cheek reduction surgery. Harvard Health Publishing (2024)[45][56].
[1] [2] [3] Buccal fat pad – Wikipedia

[38] [39] [40] [46] [47] Prevalence of complications of buccal fat removal: A systematic review and meta-analysis – PubMed

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/39809616/

[43] [44] [45] [48] [49] [50] [51] [52] [56] Buccal fat removal: What to know about cheek reduction surgery and nonsurgical ways to lose facial fat – Harvard Health